Een voet op het dashboard en een voet in de saus

We hebben weer een belevenisvol weekend achet de rug. we zijn naar de Ssese Ilands geweest, een eilanden groep in het victoria meer. wij zijn naar het grootste eiland geweest.
om het echte backpacken te naderen dachten we dat het leuk zou zijn als we de "omweg" zouden nemen. de weg van kampala naar masaka en van masaka naar de pont en dan over naar het eiland. dan zie je nog eens wat, was de gedachte. dat was echter zo makkelijk nog niet...
we vertrokken om 8 uur 's ochtends en kwamen om 7 uur 's avonds eindelijk aan op de campsite!
even voor het overzicht:

- 8.00 vertrek huis, kampala mbuya
- 8.20 pinnen, kampala bugalobi
- 8.45 matatu richting taxipark, kampala bugalobi
- 9.00 taxipark, old kampala
- 9.35 vertrek bus richting masaka
- 12.00 aankomst nyendo, near masaka
- 12.45 lang genoeg gewacht in de matatu, we zoeken wat anders.
- 13.00 toch maar een boda naar de pont
- 14.05 aankomst pont
- 16.00 vertrek pont
- 17.00 aankomst op het eiland, luku
- 19.00 aankomst campsite Hornbill, andere kant van het eiland, kalangala

als alles een goede aansluiting had gehad was de reis een stuk korter geweest. maar vertrek tijden en "te laat komen" kennen ze hier niet, dus we hadden ons maar aan te passen. de ochtend gings eigenlijk voorspeodig, tot in nyendo. een plaats waar we moesten overstappen om naar de pont te komen. we hebben daar zo'n driekwartier zitten wachten in een matatu die naar de pont zou gaan. na die tijd hadden w er genoeg van en toen de chaufeur zei dat ze mogelijk (let op: mogelijk!) over 30 minuten zouden vertrekken zijn we opzoek gegeaan naar een alternatief. we kozen een boda (de motortaxi) die ons voor 15.000 sh wel naar de pont wilde brengen. wij niet wetend wat voor rit dit zou worden...
30 minuten had een collega van onze boda chauffeur gezegd. best lang, maar wel te doen.
zo gauw als we nyendo uitreden kwamen we op een rode stof weg....en dat hield aan. 10 minuten, 20 minuten, 30 minuten en nog steeds niets dan rood stof en langsscheurende vrachtwagens met vieze uitlaat gassen....we reden langs kleine dorpjes en grote groene vlaktes, echt prachtig, maar we zaten inmiddels toch best wel lang! eindelijk na een uur op de boda bereikte we de pont. omdat ik direct achter de chauffeur zat en over zijn schouder mee keek was ik helemaal rood bruin van het stof!
bij de pont aangekomen moesten we wachten en werden we in een matatu gezet die ons dan ook over het eiland zou vervoeren. prima! ook hier hebben we lang moeten wachten. ineens zagen we een taxi (gewoon een personen auto) met mzungu's stoppen. wij kijken, komen er 7 man uit!! 2 van de passagiers waren nederlandse meiden waar we de rest van het weekend mee zijn opgetrokken. Charlot en Yrsa, zij lopen hun co-schappen in een ziekenhuis vlakbij masaka. de andere 5 waren amerikanen.
de overtocht ging prima en snel. in een uurtje waren we op het eiland. wij wilde eigenlijk aan die kant van het eiland blijven, maar dat dorpje bleek te bestaan uit 3 huizen ofzo dus daar was niets aan zeiden ze. we moesten naar de strandkant van het eiland.
wij hadden een goede plek voor in, naast de chauffeur en ook de stoelen achterin waren bezet, dus gaan met die banaan zou je denken. maar nee, er is verder weinig openbaarvervoer op het eoland dus er moet zo veel mogelijk in 1 matatu. dus we werden voller en voller en voller. uiteindelijk zaten we met 24 man in een bus die eigenlijk geschikt is voor 14 personen! en jahoor, ook onze goede plek werd minder want er kwam nog iemand bijons voorin zitten. best krap! naast alle mensen moet natuurlijk ook alle bagage mee en dat zijn tassen en koffers, maar ook kippen en vuilniszakken pindasaus!! om een beetje goed te kunnen zitten zette ik 1 voet op het dashboard, helaas belande daardoor mijn andere voet in een warme zak pinda saus! de rit over het eiland duurde twee uur en daarbij kwam dat de matatu eigenlijk van ellende uitelkaar viel.
voor iets meer geld heeft de chauffeur ons naar de campsite gebracht.
we hebben daar een "huisje" gehuurd met de 2 nederlandse meiden, erg gezellig!
het camp word gerund door een duitser die graag blowt en ook wel van een biertje houdt en de keuken was door al het eten heen, maar het was er erg leuk. zaterdag hebben we even gewandeld en hebben verder in het zonnetje gezeten. met het wandelen kwamen er twee hele schattige jongetjes uit een dorpje naar ons toe. 1 pakte mijn hand en liep gezellig mee, de andere liep met an. echt lief.
's avonds lekker gegeten en bij het kampvuur gezeten. zondag moesten we helaas alwee vroeg weg, want er ging maar 1 pont naar entebbe, om 8.00 uur! die wilde we niet missen, want dat is een veeeel kortere weg. we waren netjes op tijd en hadden een prima plekje. de vaart duurde iets langer, zo'n 3 uur. naar mate we verder op het meer kwamen hoe meer we begonnen te schommelen en hoe banger de afrikanen werden (veel zijn bang voor water). helaasd kreeg anne er ook last van dus die heeft een uur met haar hoofd op tafel gelegen.

vroeg in de middag waren we al thuis dus we konden lekker verder relaxen. tot er een aap op het balkon sprong. MONKEYS ATTACK!! ik was netr even binnen en an kwam ook als een speer, maar vergat m'n grote camera!! we moesten de deur dicht doen, want de grote aap wilde ons aanvallen...en mijn camera lag daar nog steeds. de aap gromde en begon tegen het raam op te springen. anne is achterom gerend om de guard te waarschuwen. ik ben blijven kijken. gelukkig heeft de guard de apen weggejaagd, maar we zijn de rest van de avond maar binnen gebleven want de apen bleven rond het balkon hangen.

komende vrijdag gaan we op safari. ik hoop dat de wilde dieren dan een beetje op afstand blijven, maar natuurlijk wel dichtbij genoeg voor de foto's. jullie krijgen uiteraard weer bericht als we terug zijn.

heeeel veel groetjes